Giardioza / Lamblioza
Giardia intestinalis (dawniej G. duodenalis, G. lamblia) należy do wiciowców (Protista) i pasożytuje na powierzchni komórek nabłonka jelita cienkiego u bardzo wielu gatunków zwierząt (naczelne, psy, koty, świnie, przeżuwacze i gryzonie) oraz u ludzi. Jest jedną z głównych przyczyn biegunek o etiologii pasożytniczej u ludzi i zwierząt. Inwazja rozprzestrzenia się na drodze pokarmowej za pośrednictwem cyst obecnych w wodzie i żywności.
Na terenie Europy odsetek zarażonych psów i kotów wynosi 3-7%. Inwazja wywołuje częściową odporność, wskutek czego choroba często przyjmuje postać przewlekłą. Cysty wydalane są zarówno przez zwierzęta chore, jak i nie wykazujące objawów klinicznych. Wydalanie cyst trwa od kilku tygodni do kilku miesięcy. Mogą one przetrwać od kilku do kilkunastu miesięcy w środowisku wilgotnym, są wrażliwe na wysychanie i niskie temperatury.
Spośród odmian genotypowych Giardia intestinalis chorobotwórcze dla człowieka są genotypywystępujące u psów. Brak jest jednoznacznych dowodów na to, że koty stanowią zagrożenie giardiozą dla człowieka.
Każdy przypadek stwierdzenia cyst Giardia w kale zwierząt w trakcie badania mikroskopowego lub testem immunofluorescencji, względnie wykrycie w kale antygenów Giardia (test immunoenzymatyczny ELISA) należy traktować jako zagrożenie dla zdrowia ludzi.
Liczba przypadków giardiozy u ludzi w Polsce w latach 2008-2011 wynosiła od 1736 do 3182 zachorowań rocznie (dane NIZP-PZH: Meldunki o zachorowaniach na choroby zakaźne, zakażeniach i zatruciach w Polsce).